آیا تبدیل علم به محصول در علوم انسانی محقق می شود؟: یک مطالعه آمیخته

این پژوهش با هدف امکان سنجی تبدیل علم به محصول و تحقق فرایند ترجمان دانش در علوم انسانی کشور با بهره گیری از نظرات پژوهشگران شاخص علوم انسانی ایران و ارائه الگوی مناسب این حوزه به انجام رسیده است.
روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهش‏های ترکیبی (متوالی – تبیینی) است که شامل دو روش کمی- کیفی و با دو جهت گیری اثباتی- تفسیری می باشد. ابزار گردآوری داده در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته و در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته می باشد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه اعضاء هیات علمی گروه های علوم انسانی سراسر کشور از رشته های مختلف علوم انسانی تشکیل داده اند.
یافته های بخش کمی این پژوهش بر معنی داری مولفه های یکی از مدل های استاندارد جهانی ترجمان دانش یعنی منبع، محتوا، زمینه، محیط و کاربران پژوهش در علوم انسانی کشور دلالت داشت و نشان دهنده تحقق ترجمان دانش در این علوم (2/60 درصد) بود.
با تکیه بر نتایج بخش کمی که دلالت بر معنی دار بودن فرایند ترجمان دانش در علوم انسانی داشت، به وسیله رویکرد کیفی و انجام مصاحبه با پژوهشگران شاخص علوم انسانی ایران داده های حاصله کد بندی، طبقه بندی، تجزیه و تحلیل شده و یافته های بخش کیفی این پژوهش منجر به ارائه الگوی هدفمند ترجمان دانش در علوم انسانی شد.