تاثیر تمرین های نوروفیدبک بر بهبود زمان واکنش مردان سالمند غیرفعال

اهداف با افزایش سن زمان واکنش افراد در اثر ناتوانی در پیش بینی درست محرک افزایش خواهد یافت که این عمل شناختی با ورود به مرحله سالمندی شدیدتر می شود. برنامه نوروفیدبک از طریق تنظیم ناهنجاری های امواج مغزی به صورت خودتنظیمی، می تواند عملکرد شناختی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تمرین های نوروفیدبک بر بهبود زمان واکنش سالمندان مرد غیرفعال است.
مواد و روش ها این تحقیق از نوع نیمه تجربی است. تعداد 18 نفر مرد سالمند با میانگین سنی (12/3±38/65) انتخاب و به طور مساوی و کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به منظور ارزیابی زمان واکنش شرکت کنندگان از دستگاه زمان واکنش YB-1000 استفاده شد. هر دو گروه در سه مرحله (پیش آزمون و آزمون میانی و پس آزمون) آزموده شدند. آزمودنی های گروه تجربی دوازده جلسه در تمرین های نوروفیدبک شامل افزایش توان بتا و کاهش توان تتا شرکت کردند. به منظور حذف اثر تلقین، گروه کنترل نیز در همان شرایط قرار گرفت، اما فقط امواج ضبط شده تمرین های گروه تجربی را به عنوان تمرین مشاهده کردند.
یافته ها نتایج حاصل از آزمون تحلیل عاملی کوواریانس نشان داد در قیاس با گروه کنترل، تمرین های نوروفیدبک (افزایش موج بتا و کاهش موج تتا) موجب بهبود معنادار (05/0>P) در عملکرد زمان واکنش گروه آزمایش شد.
نتیجه گیری تمرین های نوروفیدبک، با استفاده از بازداری یا تقویت فعالیت امواج مغزی و همچنین بهبودی در استفاده مفید از حافظه می تواند به عنوان یک روش تمرینی موثر در بهبود پردازش های شناختی نظیر زمان واکنش سالمندان مدنظر قرار گیرد.