غربالگری معیارها، طراحی و بهینه سازی روش های فرازآوری مصنوعی در یکی از میادین نفتی جنوب غربی ایران

دبی نفت و گاز تولیدی از میادین نفتی به دلیل فاکتورهای مختلفی از قبیل کاهش فشار مخزن وتولید آب و گاز اضافی با کاهش روبه رو می شود. بنابراین، لازم است برخی روش ها برای جبران کاهش میزان تولید نفت و گاز مورد استفاده قرار گیرند. فرازآوری مصنوعی یکی از روش های افزایش دبی و عمر تولیدی مخزن است. انتخاب درست روش فرازآوری برای سودآوری طولانی مدت چاه های تولیدی از اهمیت خاصی برخوردار است. در حقیقت روش، ضعیف و نامناسب باعث کاهش تولید و افزایش هزینه های عملیاتی می شود. امروزه روش های فرازآوری مصنوعی، مکمل روش های ازدیاد برداشت نفت است. انتخاب یک روش فرازآوری که صرفا تولید را افزایش می دهد، ملاک نیست بلکه باید بر اساس شرایط هر میدان، چاه و نوع سیال، بهترین و مناسب ترین روش انتخاب شود. پنج روش متداول فرازآوری مصنوعی در جهان مورد استقبال قرار گرفته شده است که هر کدام از این روش ها برای استفاده و کاربرد در میدان مورد نظر باید متناسب با شرایط چاه و مخزن باشد. در این مطالعه ده چاه نفتی واقع در یکی از میادین نفتی جنوب غربی کشور که با افت فشار رو به رو شده است، مورد بررسی قرار می گیرد که ابتدا شرایط چاه و مخزن با روش موردنظر مقایسه و سپس گزینه های نامناسب حذف می گردد. بر اساس نتایج این مطالعه دو روش فرازآوری با گاز و پمپ الکتریکی شناور توسط نرم افزارهای PROSPER و GAP طراحی و بهینه سازی گردید و در نهایت، ارزیابی اقتصادی برای هر دو روش انجام شد. اگرچه نتایج هر دو روش قابل قبول بوده و باعث افزایش تولید می شود، ولی پمپ الکتریکی شناور نسبت به روش فرازآوری گاز اقتصادی تر بوده و استفاده از این روش برای این چاه ها توصیه می شود.