معرفی و نقد کتاب هگل و پدیدارشناسی روح

کتاب هگل و پدیدارشناسی روح نوشته رابرت استرن، شرحی مقدماتی در باب پدیدارشناسی روح از منظر هگل ارائه می دهد. در این کتاب سعی بر آن است که فرایند تکوین روح به زبانی قابل فهم و در عین حال متعهد به متن و تاکید بر ساختار دیالکتیک هگل شرح داده شود. همچنین در راستای درک هر چه بیشتر دشواری های اندیشه و نظام هگل؛ هر بخش این کتاب ارجاعات متعددی به سایر آثار هگل به همراه شارحان و منتقدان او می دهد. از این رو معرفی و نقد این کتاب ضرورت می یابد. لذا هدف این نوشتار نشان دادن کوشش استرن در جهت واکاوی نظام دیالکتیک هگل در مبحث پدیدارشناسی روح است تا از این طریق به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که آیا شرح استرن توانسته راه گشای نقاط مبهم و دشوار پدیدارشناسی باشد؟ سپس درباره یافته های حاصل آمده از این نقد و بررسی باید گفت: با واکاوی صورت گرفته از کتاب، مولف در پایان شرح خود به این نتیجه می رسد که کتاب پدیدارشناسی روح تصور پیوند میان فردیت و کلیت را کاملا مشخص نمی کند و تنها به روش هایی می پردازد که منجر به دید یک جانبه می شود. از این رو پدیدارشناسی هگل تنها توصیفی سلبی از آگاهی را ارائه می دهد، بنابراین هگل در این اثر تنها مقدمه ای را جهت ادراک و دریافت منطق و سایر آثار دیگرش نگاشته است. به عبارتی کتاب پدیدارشناسی مقدمه ای بر نظام دیالکتیکی هگل دانسته می شود. که شرح استرن بر آن و ترجمه روان از این شرح بازگو کننده نکات مبهم در مباحث پدیدارشناسی است و این ظرفیت را دارد که مبدل به منبع ارزنده ای جهت هگل پژوهی و پدیدارشناسی در زبان فارسی شود.