سطح سرمی آرتمیزینین درجوجه های گوشتی به دنبال تجویز خوراکی دوزهای تکی و مزمن

هرچند پژوهشهای ابتدایی اثر مناسب ضدکوکسیدیوزی آرتمیزینین را در جوجه های گوشتی نشان داده اند، اما اطلاعاتی در مورد فارماکوکینتیک آن وجود ندارد .هدف از این پژوهش سنجش غلظت سرمی آرتمیزینین به دنبال تجویز خوراکی تک دوز و دوزهای به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم 308 جوجه گوشتی یک روزه نژاد راس 390 . چندگانه در جوجه های گوشتی بوده است تجویز 44 میلیگرم/کیلوگرم آرتمیزینین در روز 1000 و 500 ،250 ،125 ،25 ،5 ،1 ،0 شدند. در گروه اول تک دوزهای خوراکی با HPLC روزه تجویز میشد. از سامانه 36 آرتمیزینین همراه غذا در یک دوره ppm 136 و68 ،34 ،17 ،0 شد. در گروه دوم Mean ردیاب فرابنفش برای سنجش سرمی آرتمیزینین استفاده شد. داده ها به صورت نمایش داده شده، با استفاده از ± SE (مورد بررسی آماری قرار گرفتند Linear mixed modelآزمون . نتایج نشان داد غلظت سرمی آرتمیزینین در هر p < 0.05) دو گروه بسیار پایین بود و هیچ تفاوتی بین دو گروه تجویز دوزهای چندگانه و تکدوز و نیز بین دوزهای گوناگون در هر گروه وجود نداشته است (1 . سطح سرمی آرتمیزینین در گروه دریافت کننده تکدوزهای خوراکی در دامنه p > 0.05) 533/0 ± ± 1/7288 تا 24/68774 ± 0/1299 نانوگرم/میلیلیتر سرم و در گروه دوزهای چندگانه 42/ 2793 ± 12/0474 تا 25/3804 نانوگرم/میلیلیتر سرم بوده است. می توان چنین گفت که سطح سرمی آرتمیزینین تجویز شده به صورت تکدوز یا 29/24717 دوزهای چندگانه خوراکی بسیار پایین است که شاید ناشی از جذب و زیست فراهمی اندک خوراکی و القاء متابولیسم کبدی باشد و نقش کلیدی در شاخص بالای درمانی و ویژگی مناسب ضدکوکسیدیوزی دارد.