بررسی اثر پوشش واکس و مدت انبارداری بر خصوصیات کیفی و کارآیی آنتی رادیکالی میوه ی چهار رقم مرکبات

پوشش میوه مرکبات با واکس، از رایج ترین تیمارهای قبل از انبارداری است. به نظر می رسد تغییر ویژگی های کیفی و ارزش غذایی میوه در این شرایط نیاز به بررسی دارد. به این منظور، این آزمایش روی میوه های برداشت شده ی ارقام پرتقال تامسون، مورو، سیاورز و نارنگی پیج انجام شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (بدون پوشش)، پوشش واکس (Britex Ti)، در مدت انبارداری (صفر، 30، 60 و 90 روز) بود. میوه های هر رقم پس از تیماردهی در دمای 5 درجه سانتی گراد به مدت 90 روز درون سردخانه قرار گرفت و با نمونه برداری در روزهای صفر، 30، 60 و 90 خصوصیات کیفی میوه ها ارزیابی شد. بر اساس نتایج، میزان کاهش وزن میوه ها طی انبارداری، در میوه های بدون واکس هر چهار رقم بالاتر از واکس دارها بود. پوشش واکس فقط تاثیر معنی داری در کاهش ضایعات میوه ی رقم تامسون طی انبارداری داشت. میوه های با و بدون پوشش واکس تفاوت معنی داری از نظر شاخص های رنگ پوست میوه، عصاره ی میوه، pH، میزان کل مواد جامد محلول و میزان اسید قابل تیتراسیون طی انبارداری نداشتند. در همه ی ارقام و میوه های تیمار شده نسبت کل مواد جامد محلول به میزان اسید قابل تیتراسیون طی انبارداری کاهش معنی دار هرچند جزئی داشت. پوشش واکس سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تا ماه دوم انبارداری شد ولی با نگهداری بیش از دو ماه، کارآیی آنتی رادیکالی کاهش یافت. از نظر حسی، به جز نارنگی پیج، سایر ارقام با پوشش واکس وضعیت کیفی و حسی بهتری را در مقایسه با بدون پوشش ها داشتند.