اثر کاربرد کودهای زیستی، شیمیایی و آلی بر برخی ویژگی های کیفی علوفه سورگوم دانه ای در شرایط گلخانه

مدیریت کود یک عامل مهم در موفقیت کشت گیاهان زراعی میباشد. کاربرد کودهای زیستی در تولید این گیاهان با هدف حذف یا کاهش قابل ملاحظه مصرف نهاده های شیمیایی و همچنین افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود رشد و کیفیت گیاه، از اهمیت زیادی برخوردار است. بهمنظور بررسی واکنش برخی از ویژگی های کیفی علوفه سورگوم دانه ای به استفاده از کودهای زیستی، شیمیایی و آلی، آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 3 نوع کود بیولوژیک و تلفیق آن ها با یکدیگر و ورمی کمپوست و کود شیمیایی به شرح زیر بود: 1- قارچ میکوریزا آربسکولار گونه eaessom sumolG + ورمی کمپوست، 2- قارچ میکوریزا + کود زیستی نیتروکسین (حاوی باکتری های .ps mulliripsozA و .ps retcabotozA)، 3- قارچ میکوریزا + ریزوبیوم (.ps muibozihR)، 4- قارچ میکوریزا + کود شیمیایی NPK، 5- قارچ میکوریزا eaessom sumolG و 6- شاهد. در این آزمایش، هرچند تیمارها اثر معنی داری بر میزان خاکستر، اجزای دیواره سلولی (مواد نامحلول در شوینده خنثی) و اجزای دیواره سلولی به جزء همی سلولز (مواد نامحلول در شوینده اسیدی) نداشتند اما توانستند صفات و ویژگی هایی نظیر پروتئین خام، گوارشپذیری ماده خشک و گوارشپذیری ماده آلی را به طور معنی داری تغییر دهند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد پروتئین خام (19/15 درصد)، گوارشپذیری ماده خشک (21/07 درصد) و گوارشپذیری ماده آلی (61/27 درصد) در تیمار تلفیقی میکوریزا و نیتروکسین و بیشترین درصد خاکستر (8/9 درصد) از تیمار تلفیقی کود میکوریزا و ورمیکمپوست حاصل شد. با توجه به نتایج آزمایش، بهترین تیمار کودی برای سورگوم دانه ای مخلوط قارچ میکوریزا و کود زیستی نیتروکسین پیشنهاد می گردد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که کودهای بیولوژیک می توانند بهعنوان جایگزینی مناسب برای بخشی از کودهای شیمیایی در سیستم های کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار گیرند.