تطبیق اندیشه های مدرنیسمی شهریار با نیما یوشیج در وادی اجتماع و سیاست

در اوان مشروطیت به دلیل امپرسیون و فشاری که به طور روز افزون بر روشنفکران و ادبا وارد می آمد، دمکراتیک معانی شعری و معانی دمکراتیکی شاعری، زیر بار فشار دیکتاتوری رضا شاهی خیلی کم رنگ می شود ولی ادامه دارد. جز در مورد فرخی، لاهوتی که صداهای تازه ای بر صداهای مشروطه افزودند، نیما و شهریار از جمله صداهایی اند که کاریکاتور وار و سمبولیک به راز گشایی و رازگشویی دوران خود می پردازند. هر چند اشعار این دو شاعر، با آلترناتیو کردن انتقاد به جای ستیز آشکار، سیری در این جریان دارند، لیکن سایه ای از رمانتیسم را که از خصوصیات سبکی دوره شاعری آنان می باشد، نیز، در آنها جایگذین شده است. با توجه به متاثر شدن این شاخه رمانتیسم از رمانتیسم فرانسه و نیز جریانهای سیاسی اجتماعی دوران این دو شاعر، لذا تطبیق و بررسی اندیشه های آنان در حوزه اجتماعی و سیاسی، حائز اهمیت می باشد. در این مقاله به این مهم پرداخته شده است.