درنگی در تفسیر آیات بیانگر رابطه تصدیقی قرآنبا کتاب های آسمانی پیشین

آموزه مصدق بودن قرآن برای کتاب های آسمانی پیشین در تعداد قابل توجهی از آیات قرآن مطرح شده است. آیا مقصود خداوند از مصدق بودن، ظاهر ابتدایی این آیات است که تمام محتوای کتاب های آسمانی در دست کتابیان عصر نزول را گواهی می کند؟ یا آنکه این ظاهر ابتدایی مقصود نیست؟ اگر پاسخ منفی است، چه راه حلی برای کشف مقصود خداوند از این آیات وجود دارد؟ تفسیرهای ارائه شده از این آیات گاه با آیات دیگر قرآن ناسازگار است و برخی دیگر نیز نیاز به تکمیل دارد. این مقاله به روش توصیف و تحلیل، دیدگاه های مختلف در شرح و تفسیر این آیات را بررسیده و با استناد به آیات مرتبط با این موضوع، مقصود از مصدق بودن قرآن را تایید فی الجمله کتاب های آسمانی موجود در عصر نزول قرآن می داند.