تاثیر آموزش به روش شبیه سازی بر کیفیت بی حرکت سازی ستون فقرات

عدم مهارت پرستاران در ایفای نقش خود ممکن است منجر به تشدید مشکل و عوارض جبران ناپذیر برای قربانیان حوادث شود. نمی توان منتظر شد تا پرستاران به تدریج با قرار گرفتن در موقعیت های بحرانی، تجربه و مهارت لازم را کسب کنند، بلکه جهت ایجاد این مهارت ها به آموزش گام به گام و قرار دادن دانشجویان در این موقعیت ها نیاز است. شبیه سازی در محیط کارگاهی از بهترین روش های آموزشی به شمار می آید. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش شبیه سازی بر کیفیت بی حرکت سازی ستون فقرات مصدومین فرضی توسط دانشجویان پرستاری کاشان در سال 95 انجام شد.
این پژوهش به صورت نیمه تجربی از نوع قبل و بعد، در یک گروه بود که طی آن تعداد 34 نفر از دانشجویان پرستاری ترم 7 و 8 به روش سرشماری انتخاب شدند. ابتدا سطح مهارت دانشجویان در ثابت سازی ستون فقرات مصدوم فرضی با استفاده از مولاژ مورد بررسی قرار گرفت سپس تحت آموزش به روش شبیه سازی قرار گرفته و یک ماه بعد مجددا ارزیابی شدند. ابزار این مطالعه، چک لیست محقق ساخته ای شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و بخش فهرست وارسی جهت ارزیابی مهارت دانشجو متشکل از استانداردهای حرفه ای مرتبط با روش بی حرکت سازی ستون فقرات مصدومین (لاگرول کردن) بود که روایی آن توسط اساتید مرتبط با حرفه مورد تایید قرار گرفت. مهارت دانشجویان با چک لیست مذکور ارزیابی و داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد.
در این مطالعه، نمونه ها شامل 9 نفر (26/5%) مرد و 25 نفر (73/5%) زن با میانگین سنی 22 سال بودند. کیفیت بی حرکت سازی موثر ستون فقرات مصدوم توسط دانشجویان در 2/9% موارد مطلوب ارزیابی شد که پس از گذراندن دوره در محیط شبیه سازی شده در کارگاه آموزشی کیفیت بی حرکت سازی در 70/6% موارد مطلوب بود. همچنین بین نمرات مهارت دانشجویان پرستاری قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0/001).
نتایج پژوهش نشان داد که آموزش به روش شبیه سازی بر کیفیت بی حرکت سازی ستون فقرات مصدومین توسط دانشجویان پرستاری موثر بوده و باعث ارتقا آمادگی پرستاران در این زمینه می شود.