بررسی وضعیت گروه های آموزشی بر اساس انواع روش های ارزشیابی دانشجویان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال1393

ارزشیابی یکی از جنبه ‏های مهم در فرآیند آموزشی است که می‏توان بر اساس نتایج آن، نقاط قوت و ضعف را مشخص نمود. لذا هدف از این مطالعه بررسی نحوه ارزشیابی دانشجویان توسط گروه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز می‏باشد.
مطالعه حاضر مقطعی و از نوع توصیفی- تحلیلی می‏باشد. جهت پایش آزمون‏های دانشکده پزشکی چک لیستی طراحی و در اختیار مدیر گروه های پایه و بالینی دانشکده پزشکی قرار داده شد و پس از جمع آوری چک لیست‏ها، نتایج استخراج و بررسی شد.
با توجه به نتایج مشخص شد که در بین کلیه گروه های بالینی به ترتیب میانگین 93/16 درصد گروه ها از آزمون چهار‏گزینه‏ای، %79/61 درصد از لاگ‏بوک، %57/3 از آزمون آسکی، % 50/83 از DOPS، % 45/57 از آزمون عملی، %43/41 از آزمون تشریحی، ‏%39/22 از آزمون شفاهی، %38/21 از از آزمون‏ عملی و %22/87 از آزمون Mini-Cex استفاده کرده ‏اند. در گروه علوم پایه نیز بیشترین میانگین مربوط به آزمون چهار‏گزینه‏ ای (‏MCQ)، %67/9 و تشریحی %66/3 می باشد و از آزمون‏های DOPS و Mini-Cex اصلا استفاده نشده است.
روش‏ MCQ تنها می‏تواند حیطه‏ های سطوح پایین اهداف حوزه شناختی را بسنجد، در حالی‏که آزمون‏های تشریحی، آسکی و Mini-Cex قادر هستند اهداف سطوح بالای شناختی و نیز اهداف حوزه های عاطفی و روانی- حرکتی را نیز ارزیابی کنند و منجر به افزایش کیفیت ارزشیابی و ارتقاء کیفیت آموزش شوند. با توجه به این‏که در اکثر گروه های مورد بررسی این پژوهش آزمون MCQ بیشتر مورد استفاده بود، لذا نتایج حاصل از این مطالعه به گروه های آموزشی مربوطه بازخورد داده شد تا به نحو مقتضی از انواع روش‏های ارزشیابی فراگیران جهت ارتقا کیفیت آموزش و یادگیری استفاده کنند.