تاثیر مصرف مکمل جینسنگ بر شاخصهای آزمایشگاهی آسیب عضلانی بوکسورهای جوان بعد از فعالیت حاد هوازی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت جینسنگ بر شاخص های آزمایشگاهی آسیب عضلانی بوکسورهای جوان بعد از فعالیت حاد هوازی وامانده ساز بود.
در این مطالعه ی نیمه تجربی، 20 بوکسور جوان پس از تکمیل فرم های رضایت نامه به طور تصادفی در دو گروه مکمل و دارونما قرار گرفتند. افراد گروه مکمل، روزانه 2 گرم کپسول جینسنگ را به مدت هفت روز مصرف کردند و نمونه های گروه دارونما نیز به همین مقدار دکستروز دریافت کردند. همه ی آزمودنی های دو گروه پس از هفت روز مکمل سازی در یک آزمون هوازی وامانده ساز به فعالیت پرداختند. نمونه های خون وریدی آزمودنی ها در چهار مرحله ی پایه، روز هفتم بلافاصله قبل از فعالیت ورزشی، بلافاصله بعد و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری آنووا با اندازه گیری های مکرر و در سطح معنی داری (05/0>p) انجام شد.
نتایج نشان داد که سطح آنزیم لاکتات دهیدروژناز در هر دو گروه مکمل و دارونما در مرحله ی بلافاصله، در گروه مکمل 371/58 و در گروه دارونما 389/01 (U/L) بود و 24 ساعت نیز در گروه مکمل 371/58 و در گروه دارونما 397/46(U/L) بود که بدین معنی است که بعد از فعالیت هوازی به طور معنی داری افزایش پیدا کرده است (0/05>p)؛ درحالی که مصرف جینسنگ در گروه مکمل باعث جلوگیری از افزایش سطوح کراتین کیناز در 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی (255/37) در مقایسه با گروه دکستروز (323/59) شده است (0/012=p).
بر اساس یافته های تحقیق حاضر به نظر می رسد که مکمل سازی جینسنگ می تواند باعث تعدیل آسیب سلول عضلانی بعد از فعالیت های هوازی وامانده ساز شود