برچسب زنی منفی به عنوان عامل مهم روان شناسی در تدریس به فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

برچسب زنی به عنوان یکی از متغیرهای روان شناختی ممکن است تاثیر درازمدتی بر زندگی ما بگذارد و همچنین بنا به نظر ارکل (2009)، دستاوردهای علمی دانش آموزان ممکن است بر اثر برچسب زنی معلم به صورت جدی تضعیف گردد. اما علیرغم این قضیه، پژوهش های اندکی درباره عواقب برچسب زنی منفی به صورت کلی در زمینه های آموزشی و به ویژه در کلاس های آموزش زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی صورت پذیرفته است. پژوهش حاضر کوششی است برای بررسی وجود احتمالی برچسب زنی منفی و اینکه چگونه چنین برچسب هایی در نهایت بر توان علمی/روان شناختی دانش آموزان تاثیرگذار است. به سبب آنکه قراردادن واقعی دانش آموزان در معرض تجربه برچسب زنی منفی میسر نبود، از 100 نفر آزمودنی پژوهش خواسته شد که درباره آینده علمی/ اجتماعی یک دانش آموز خیالی که برچسب خواندن پریشی خورده است نظر بدهند (هانت، 2006). همچنین از آن ها خواسته شد به پرسشنامه تعدیل شده 11 موردی ( موانیا و موالا، 2013) درباره تجربه برچسب خوردن خود پاسخ دهند. از شرکت کنندگان همچنین خواسته شد پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت (1967) را پاسخ دهند تا مشخص شود که آیا رابطه ای بین تجربه برچسب خوردن و عزت نفس آنها و گزارش دستاورد علمی آنها وجود دارد یا خیر. سپس داده های گرد آوری شده از طریق نرم افزار اس پی اس اس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برچسب زنی منفی معلم به صورت معنی داری با عزت نفس دانش آموزان، توان علمی آنها و زندگی/انتظارات/موفقیت آینده آنها رابطه دارد. پژوهش حاضر کاربردهای مهمی برای آموزش معلمان دربردارد چرا که نتایج نشان داد عواقب منفی برچسب زنی در زمینه آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی باید بیشتر مورد توجه قرارگیرد.