تاثیر جهت گیری ورزشی بر تعهد ورزشی بازیکنان لیگ برتر فوتبال بانوان کشور

هدف این پژوهش تعیین میزان تاثیر جهت گیری ورزشی بر تعهد ورزشی بازیکنان تیم های فوتبال بانوان لیگ برتر کشور است. روش تحقیق از نوع همبستگی است که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری آن را بازیکنان 11 تیم (200 نفر) از باشگاه های لیگ برتر سراسر کشور تشکیل می دهند که در دومین دوره لیگ برتر فوتبال بانوان شرکت کرده بودند و حداقل شش ماه سابقه فعالیت در تیم را داشتند. نمونه پژوهش به صورت تمام شمار انتخاب شد به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه جهت گیری ورزشی گیل و دیتر (1988) (SOQ) و پرسش نامه تعهد ورزشی اسکانلان (1993) (SCMS) برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (نمودار، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (رگرسیون ساده و مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار Amos) استفاده شد. نتایج نشان داد جهت گیری ورزشی، با ضریب رگرسیونی استاندارد(83/0) بر تعهد ورزشی بازیکنان تاثیر دارد. درواقع، با افزایش رقابت طلبی، میل به پیروزی و هدف گرایی بانوان فوتبالیست میزان تعهد ورزشی آنان نیز افزایش می یابد.