رابطه سبک های دلبستگی با تعهد زناشویی در افراد مرتکب بی وفایی زناشویی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی با تعهد زناشویی در افرادی است که مرتکب بی وفایی در روابط زناشویی شده بودند.
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه افرادی بود که در بهار سال 1395 به دلیل بی وفایی زناشویی به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کرده بودند. از این میان 428 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبک دلبستگی بزرگسالان هیزن و شیور (1997)، و تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) و جونز جمع آوری و با استفاده از تحلیل همبستگی و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج بدست آمده نشان داد سبک های دلبستگی می توانند 13 درصد از تغییرات تعهدزناشویی افراد مرتکب بی وفایی را پیش بینی نمایند. همچنین ضریب بتا سبک دلبستگی اضطرابی (01/0p≤) و ضریب بتا سبک دلبستگی اجتنابی (05/0p≤) بر تعهد زناشویی معنادار بود. اما ضریب بتا دلبستگی ایمن معنادار نبود.
از آنجا که ازدواج و انتخاب همسر یکی از تصمیمات مهم زندگی می باشد و با توجه به نقش پیش بینی کنندگی سبک های دلبستگی نا ایمن یعنی اضطرابی و اجتنابی، باید بر لزوم بررسی این دو متغیر در مشاوره های پیش از ازدواج و همچنین آموزش والدین در زمینه تربیت کودک و سبک های دلبستگی تاکید کرد.