بررسی رابطه اختلالات رفتاری کودکان با سبک های فرزندپروری و سبک های دلبستگی

بسیاری از محققان، اختلالات رفتاری را اختلالات شایع و ناتوان کننده ای می دانند که برای خانواده، محیط و کودک، مشکلات بسیاری ایجاد می کند. هدف مطالعه حاضر، تعیین رابطه اختلالات رفتاری کودکان با سبک های فرزندپروری و سبک های دلبستگی بود.
روش و این مطالعه به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دارای مشکلات رفتاری پایه سوم تا پنجم مقطع ابتدایی مناطق یک و دو شهر تهران به تعداد 47137 نفر در سال تحصیلی 95-1394 بود. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای، تعداد 252 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به وسیله مادران این دانش آموزان تکمیل گردید. آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج نشان داد که اختلالات رفتاری، همبستگی مثبت با سبک فرزندپروری مستبدانه (01/0P<) و سبک فرزندپروری سهل گیرانه (01/0P<) دارد. اختلالات رفتاری دارای همبستگی با سبک فرزندپروری مقتدرانه نبود. همچنین اختلالات رفتاری دارای همبستگی منفی با سبک دلبستگی ایمن (05/0P<) و سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی بود (01/0P<). بررسی اثر پیش بینی کنندگی سبک دلبستگی و سبک فرزندپروری بر اختلالات رفتاری حاکی از آن است که این مدل 12 درصد از واریانس را توجیه می کند. سبک دلبستگی و سبک فرزندپروری دارای اثر پیش بینی کننده ای بودند (01/0P<).
مطالعه نشان داد بین اختلالات رفتاری و سبک های فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه ارتباط وجود دارد اما ارتباطی بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و اختلالات رفتاری وجود نداشت. نتایج مطالعه حاضر، می تواند به روان شناسان کودک کمک کند تا هر چه بیشتر به نقش سبک های فرزندپروری و دلبستگی والدین پی برده و بتوانند مداخله های مناسبی را با در نظر گرفتن آن در مورد اختلالات رفتاری کودکان اجرا کنند.