شیوع چاقی و اضافه وزن در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شیراز و ارتباط آن با عوامل آمادگی جسمانی

امروزه چاقی یکی از معضلات اساسی است، به طوری که شیوع آن در کشور های در حال توسعه و توسعه یافته رو به افزایش است و همچنین اضافه وزن و چاقی تاثیر منفی بر آمادگی جسمانی دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع چاقی و اضافه وزن در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شیراز و ارتباط آن با عوامل آمادگی جسمانی بود.

روش و مطالعه حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بود. نمونه آماری مطالعه 220 دانشجو دختر دانشگاه علوم پزشکی شیراز بودند که بر اساس جدول مورگان محاسبه شده و به صورت هدفمند انتخاب شدند. متغیرهای تحقیق شامل مولفه های آمادگی جسمانی )آزمون دراز و نشست، بارفیکس و تخته کششی، دوی 45 متر، دو 9× 4 متر و دو 540 متر(، درصد چربی بدنی، نسبت دور کمر به دور باسن و شاخص توده بدنی نیز جهت ارزیابی ترکیب بدنی محاسبه شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک سویه استفاده شد.
نتایج نشان داد که 65 )6/29 درصد( نفر دارای چاقی شکمی بودند. در حالی که 15 )8/6 درصد( از دانشجویان دختر کم وزن و 159 )7/72 درصد( دارای وزن طبیعی، 38 )3/17 درصد( دارای اضافه وزن و 8 )6/3 درصد( نفر چاق عمومی هستند. بین شاخص توده بدنی با سرعت دویدن، چابکی، استقامت عضلات شانه، استقامت عضلات شکمی و استقامت قلبی عروقی ارتباط مشاهده شد )5 0/ 0

نتیجه گیری

مطالعه نشان داد که رابطه معکوسی بین چاقی و اضافه وزن با فاکتورهای آمادگی جسمانی وجود دارد به طوری که وضعیت جسمانی دختران چاق و دارای اضافه وزن ضعیف تر از افراد عادی می باشند