مقایسه تاثیر روش شستشوی مداوم و متناوب بر حفظ باز بودن کاتتر شریانی در بیماران پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر

بعد از جراحی بای پس عروق کرونر، پایش وضعیت همودینامیک بیماران ضروری است. در راستای این هدف، برای جلوگیری از انسداد کاتتر شریانی باید شستشو انجام شود. در مورد روش های شستشو، توافق نظر وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر روش شستشوی مداوم و متناوب بر حفظ باز بودن کاتتر شریانی در این بیماران انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی روی 60 بیمار بستری در بخش ICU جراحی قلب بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1395 انجام گردید. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه شستشوی مداوم و متناوب اختصاص یافتند. در گروه مداوم، کاتتر شریانی با سرعتcc/h 3 توسط سرم هپارینه تحت فشار mmHg300 و در گروه متناوب، هر 3 ساعت با cc5 از محلول هپارینه شستشو داده شد. در هر دو گروه، 48 ساعت کاتتر از نظر باز بودن ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تحلیل شدند.
میانگین سنی گروه شستشوی مداوم 8/7±7/57 و متناوب 5/9±1/56 سال بود. میانگین مدت زمان باز بودن کاتتر شریانی گروه مداوم 7/5 ± 5/46 ساعت وگروه متناوب 7/10 ± 7/39 ساعت بود. در روز دوم بعد از عمل، میزان بروز انسداد کاتتر شریانی در گروه متناوب (7/46 درصد) به صورت معنی داری بیش تر از گروه مداوم (7/6 درصد) بود.
استنتاج: شستشوی مداوم کاتتر شریانی نسبت به روش متناوب جهت باز نگهداشتن آن و کاهش انسداد برتری داشت، لذا توصیه می شود این روش جهت شستشوی کاتتر شریانی در این بیماران مورد توجه قرار گیرد. پیگیری طولانی مدت تر توصیه می شود.