رهیافتی شناخت شناسانه به تحول علوم انسانی از دیدگاه قرآنی طه عبدالرحمن

قرآن کتابی است که تمدن اسلامی دائرمدار آن تاسیس و نشو و نما یافته است. متنی کانونی که لف ونشر تاریخی آموزه-هایش به قبض و بسط تمدنی اسلام کمکی شگفت نموده است. در مقاله ی حاضر تلاش شده با بهره گیری از روش اسنادی و کتابخانه ای و با الهام از مفاهیم اسلامی و قرآنی به روشنداشت نقش معارف اسلامی در تصویب و کاربست مفهوم علمیت و تحول علوم انسانی از منظر طه عبدالرحمن پرداخته شود. جستار حاضر در پی آن است که الهام از گزاره ها و مفاهیم قرآنی و اسلامی تا چه حد در تحول علوم انسانی اسلام مدار تاثیر بنیادین دارد. یافته های پژوهش بیانگر آن اند که طه عبدالرحمن معارف قرآنی را دارای نقش بی بدیل در پی ریزی تمدن اسلامی و توانش چشمگیری در پروراندن علوم انسانی اسلامی می داند، علومی که اگرچه از حیث روش شناختی به جریان اصلی این شاخه از علوم تعلق دارد؛ اما محتوا و مفاد خود را از نص قرآن و تفاسیر برآمده از خوانش ارتدکس (مسلط) آن برمی گیرد تا بدیلی باشد در برابر علوم انسانی غربی(سکولار)؛ رهیافتی که آماج آن دگردیسی و تحول این علوم از طریق رجوع به متن مقدس (قرآن) و آمیختن وحی و عقل است.