بررسی شیوع خشونت خانگی در زنان باردار و عوامل مرتبط با آن

خشونت خانگی در بارداری تهدیدی جدی بر سلامت جسمی، روحی و روانی مادر و جنین و در نهایت برای سلامت جامعه می باشد. هدف از مطالعه، تعیین شیوع خشونت خانگی و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری مینودشت بوده است.
این پژوهش به صورت مقطعی و بر روی 300 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مینودشت که شرایط ورود به مطالعه را دارا بودند انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه خشونت خانگی (CTS2)بود که پژوهشگر با مصاحبه ساختار یافته آن را تکمیل نمود. سپس اطلاعات گرداوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های آماری کای دو، آزمون دقیق فیشر و تی تست) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شیوع خشونت خانگی 46 درصد بود و بیشترین نوع خشونت به ترتیب خشونت روانی (35%)، فیزیکی (8/7%) و جنسی (3/2%) بود. ارتباط معنی داری بین سن، سطح تحصیلات و شغل زن و همسر با خشونت خانگی مشاهده نشد. بارداری ناخواسته ارتباط معنی داری با بروز خشونت علیه زنان باردار داشت (05/0>P).
نتیجه گیری کلی: با توجه به احتمال بروز خشونت خانگی در زنان باردار، خصوصا در صورتی که بارداری ناخواسته باشد، توصیه می شود که مراکز بهداشتی درمانی بطور معمول غربالگری خشونت خانگی در بارداری را انجام دهند تا بتوانند موارد خشونت خانگی را شناسایی نموده و در صورت لزوم مشاوره انجام دهند.