برآورد آبدهی در زیرحوضه های بدون آمار با استفاده از تحلیل منطقه ای رواناب (مطالعه موردی: حوضه آبخیز حبله رود)

برآورد آبدهی با استفاده از تحلیل منطقه‏ای، روشی موثر برای مدیریت منابع آب در حوضه های بدون آمار است. در مطالعه حاضر، به منظور برآورد آبدهی سالانه در زیرحوضه های بدون آمار رودخانه حبله‏رود، از رگرسیون خطی و سه متغیر مستقل شامل مساحت، بارش و شیب استفاده شد. حوضه آبخیز مطالعه شده به پنج زیرحوضه اصلی و 44 زیرحوضه فرعی تقسیم شد و با استفاده از داده های پنج ایستگاه هیدرومتری فعال در حوضه، معادلاتی رگرسیونی برای برآورد آبدهی سالانه و آبدهی ویژه (نسبت آبدهی به مساحت حوضه) استخراج شد. ارزیابی معادلات استخراج شده، هم در زیرحوضه های اصلی و هم در زیرحوضه های فرعی انجام شد. نتایج نشان داد برآورد آبدهی با استفاده از سه متغیر مساحت، بارش و شیب در پنج زیرحوضه اصلی، به طور میانگین خطایی معادل 3/1 درصد دارد. با وجود این، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطا کاملا غیرقابل قبول بود. نتایج همچنین نشان داد میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه در پنج زیرحوضه اصلی، برابر 6/2 درصد است. به رغم افزایش خطا در زیرحوضه های اصلی، در 44 زیرحوضه فرعی، میانگین خطای برآورد آبدهی ویژه به 33/5 درصد کاهش یافت. نتایج مطالعه حاضر بیان کننده آن است که در صورت تقسیم‏بندی حوضه مطالعه شده به زیرحوضه های کوچک، آبدهی ویژه را می‏توان به عنوان متغیری مناسب در تحلیل منطقه‏ای رواناب مورد توجه قرار داد.