بررسی انتقادات وارده بر قرارداد انجماد جنین و تبیین ماهیت حقوقی آن

ناباروری مشکل بزرگی برای خانواده ها محسوب می گردد. خوشبختانه روش های کمک باروری، امید به فرزند آوری را تا حدود زیادی برای خانواده های نابارور فراهم کرده است که یکی از آنها منجمد نمودن جنین آزمایشگاهی می باشد. افراد به دلایل مختلفی چون ابتلا به سرطان، حفظ باروری و غیره مایل به انعقاد قرارداد انجماد جنین می باشند. بعد از انعقاد قرارداد انجماد گامت زوجین به روش لقاح خارج رحمی به جنین تبدیل و طی عملیات پزشکی منجمد گشته و تا زمان انتقال به رحم زوجه در دستگاه مخصوصی نگاه داری می شود. به موازات بهره گیری از روش انجماد جنین مسائل حقوقی، فقهی و اخلاقی به وجود می آید که ضروری است متخصصان به آن بپردازند. هدف ما بررسی انتقادات وارده بر قرارداد انجماد جنین و تبیین ماهیت حقوقی آن بود.
روش بررسی ما، مطالعه مقالات، کتب، قوانین در زمینه موضوع بود. به علاوه تحلیل های حقوقی نیز صورت پذیرفته گرفت.
با مطالعاتی که صورت پذیرفت این نتیجه یافت شد که قرارداد انجماد جنین، قراردادی معتبر است و ماهیت حقوقی خاصی بر آن صادق است و در زمره عقود نامعین می باشد.
با پاسخ به انتقادات وارده بر قرارداد انجماد و ذکر دلایل حقوقی اعتبار آن ثابت گشت. وکالت، ودیعه، اجاره ی اشیا و اشخاص و جعاله از جمله عناوینی هستند که امکان تطبیق آن ها با ماهیت قرارداد انجماد جنین، قابل بررسی است. از نظر نگارندگان، قراداد انجماد ترکیبی از عقود اجاره اشخاص، ودیعه و اجاره است. بدین توضیح که که ابتدا مراکز انجماد به عنوان اجیر، طبق خواسته متقاضیان، جنین را به روشIVF تشکیل داده و منجمد می نمایند. سپس دستگاه نگاه داری از جنین به عنوان مال منقول، به متقاضیان اجاره داده می شود و آنان آن را نزد مراکز انجماد به ودیعه می گذارند تا از آن محافظت نمایند. لیکن از آن جایی که این عقود با یک قصد انشا می شوند، در زمره عقود نامعین قرار می گیرند.