تحلیل شخصیت پردازی در رمان " عائد إلی حیفا" -اثر " غسان کنفانی"

عنصر شخصیت تجلی گاه احساسات و اعتقادات نویسنده است؛ از این رو شخصیت پردازی در ادبیات داستانی اهمیت ویژه ای دارد. غسان کنفانی در رمان “عائد إلی حیفا”، با خلق شخصیت های نمادین، پیام اخلاقی و اجتماعی خود را از زبان شخصیت ها بیان کرده است. این رمان رئالیستی از این جنبه حائز اهمیت است که نویسنده در تقابل شخصیت های داستان که نماینده ی قومیت های “عرب” و “صهیونیست” هستند، حوادث را فارغ از جانبداری بیان کرده است. همچنین شخصیت های این رمان از ساحت های مختلفی از قبیل: جسمانی، روانی، اجتماعی، فکری، اصلی و فرعی، تحول و نوع شخصیت پردازی شده اند.
این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی در صدد بررسی شیوه شخصیت پردازی در رمان “عائد الی حیفا” است. برای تحقق این هدف شخصیت ها از لحاظ کیفیت، محوریت، تحول و نوع بررسی می شوند. همچنین تاثیر تعدادی از عناصر داستان به ویژه عنصر گفتگو و کشمکش بر شخصیت پردازی رمان مورد مداقه قرار می گیرد. نتایح این پژوهش حاکی از آن است که غسان کنفانی برای شخصیت پردازی اغلب از شیوه غیر مستقیم بهره برده است. همچنین شخصیت پردازی غیر مستقیم اغلب به وسیله دیالوگ های بین اشخاص انجام شده است.