بررسی کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین از محیط های آبی

آنیلین به عنوان یک ترکیب سخت تجزیه پذیر در پساب بسیاری از صنایع وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین از محیط های آبی بود. در این مطالعه کاربردی-تجربی از پایلوت شناورسازی با هوای محلول در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شد. پس از تعیین شرایط بهینهpH و دز پلی آلومینیوم کلراید توسط آزمایش جار، تاثیر پارامترهای موثر در فرایند شناورسازی با هوای محلول، شامل غلظت ماده منعقدکننده (10، 20، 30، 40 و 60 میلی گرم در لیتر)، زمان لخته سازی (5، 10، 15 و 20 دقیقه)، زمان شناورسازی (5، 10، 15 و 20 ثانیه) ، فشار اشباع (3،5/3، 4 و 5/4 اتمسفر) و کدورت NTU) 60، 40، 30، 20 و 10) بر میزان کاهش پارامترهای COD و آنیلین محاسبه شد. نتایج نشان داد که فرایند شناورسازی با هوای محلول می تواند پارامترهایCOD و آنیلین را به ترتیب به میزان 6/86 درصد و 95 درصد در pH برابر 6، غلظت اولیه آنیلین معادل200 میلی گرم در لیتر، زمان لخته سازی 10 دقیقه، زمان شناورسازی 20 ثانیه، فشار اشباع 4 اتمسفر و غلظت 20 میلی گرم در لیتر PAC کاهش دهد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که با افزایش کدورت در فرایند شناورسازی، راندمان حذف کاهش می یابد.با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق می توان بیان داشت که فرایند شناورسازی با هوای محلول می تواند روش موثری برای حذف آنیلین از محیط های آبی باشد.