راهبردهای یادگیری واژگان انگلیسی: مطالعه تطبیقی میان تک زبانه ها و دوزبانه ها در ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تفاوت بین دوزبانه ها و تک زبانه های ایرانی در زمینه بکارگیری راهبردهای یادگیری لغت در یادگیری زبان انگلیسی است. به عبارت دقیق تر، این پژوهش تلاشی برای بررسی این نکته بود که آیا تفاوت معناداری بین فراگیران تک زبانه و دوزبانه در بکارگیری راهبردهای یادگیری لغت وجود دارد. بدین منظور، هفتاد دانش آموز، شامل چهل و پنج دانش آموز تک زبانه (فارسی زبان) و بیست و پنج دانش آموز دوزبانه (عربی- فارسی زبان) در مقطع پیش دانشگاهی برای پاسخ به پرسشنامه راهبردهای یادگیری لغت که توسط بنت (2006) اقتباس شده، انتخاب شدند که از نظر رده سنی، جنسیت، ملیت و سطح آموزشی همگن بودند. پس از برگزاری آزمون تعیین سطح مهارت زبانی و ارائه پرسشنامه راهبردهای یادگیری لغت، از دانش آموزان دو گروه مصاحبه به عمل آمد. سپس، از طریق آزمون t-test مستقل تحلیل آماری انجام گردید. یافته های پژوهش حاکی از وجود تفاوت های قابل توجه میان تک زبانه ها و دوزبانه ها از نظر کاربرد راهبردهای معرف، به یادسپاری، شناختی و فراشناختی است. اما تفاوتی میان بکارگیری راهبردهای گروهی در بین دوزبانه ها وتک زبانه ها وجود ندارد. همچنین، نتایج مصاحبه با فراگیران مواردی را به نمایش گذاشت که در راهبردهای یادگیری واژگان اشمیت ذکر نشده است.