کتاب یا نقد گمراه کننده؟

در فاصله کوتاهی که از انتشار پیش گامان شعر فارسی می گذرد، این اثر خوش بختانه مورد توجه اصحاب علم و ادب قرار گرفته است. استادان فاضل و گران مایه ای در دانشگاه های مختلف کشور، با وجود آثار مشابه، این کتاب را برای تدریس برگزیده اند و برخی از این بزرگواران، به شیوه های مختلف، دیدگاه های عالمانه خود را از سر لطف درباره محتوای این اثر با این بنده در میان نهاده اند. همان گونه که در مقدمه پیش گامان نوشته ام این اثر نیازمند دیدگاه های انتقادی و عالمانه اساتید و اهل نظر است و من، به عنوان مولف اثر، هر نقدی را راه گشا و سودمند می دانم.
خوش بختانه اخیرا نقدهایی نیز درباره این کتاب منتشر شده که یکی از آن ها با عنوان «گامی چند با پیش گامان» در فصل نامه وزین نقد کتاب ادبیات (شماره 7) به چاپ رسیده است.
در یک نگاه کلی نقد اخیر دارای سه بخش و رویکرد است. در بخشی از آن نویسنده دیدگاه هایش را درباره شرح و توضیحات بنده در ذیل ابیات رودکی بیان کرده است. رویکرد ایشان در این بخش که قسمت عمده مقاله ایشان را تشکیل می دهد، رویکردی مصداقی و جزئی نگر است. بخش دوم نقد ایشان که، به نظر من اهمیت بیش تری دارد، انتقادات ایشان به روش تحقیق و گزارش ابیات است. رویکرد منتقد در این قسمت کلی نگرانه است. بخش سوم هم به نتیجه گیری های ایشان مرتبط است.