مقایسه میزان خلاقیت در دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1394

خلاقیت مولفه اساسی عملکرد پرستاری است. نارسایی در ترغیب پرستاران به خلاقیت می تواند از توسعه نوآوری در دانش و عملکرد آنان ممانعت کند؛ لذا کشف روش های توسعه آن در آموزش پرستاری اهمیت دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان خلاقیت در دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1394 انجام شد.
مطالعه حاضر به روش توصیفی- مقطعی از طریق نمونه گیری آسان روی کلیه دانشجویان کارشناسی پرستاری (172 نفر) و کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه (42 نفر) انجام شد. آزمون خلاقیت عابدی مشتمل بر 60 سوال در 4 زیر مقیاس سیالی، بسط، ابتکار، انعطاف پذیری توسط دانشجویان تکمیل شد. ثبات درونی آزمون خلاقیت با آلفای کرونباخ ارزیابی گردید (83/0=r). داده ها با نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد.
نتایج نشان داد 5/64%(138 نفر) آنان دختر و 5/35% (76 نفر) پسر بودند. میانگین نمره خلاقیت در دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد به ترتیب 52/13±93/129 و 19/12±00/135 بود. آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را بین نمره کل خلاقیت دو گروه نشان داد (05/0p<)؛ همان آزمون تفاوت معنادار در زیر مقیاس انعطاف پذیری همراه با میانگین نمره بالاتر در دانشجویان کارشناسی ارشد نشان داد (05/0p<).
ازآنجاکه تفکر خلاق، تعامل شبیه سازی شده با محیط است برای کم کردن فاصله از سطح مطلوب خلاقیت در دانشگاه ها باید محیط های آموزشی حمایت کننده ای را خلق نمود. پیشنهاد می گردد اساتید از فنون ویژه بالا بردن سطح آفرینندگی دانشجویان مانند بارش مغزی، مهارت های پژوهشی، یادگیری اکتشافی، شیوه مطالعه آفریننده و... استفاده کنند.