مقایسه تاثیر ورزش تای چی و پیاده روی بر قند خون ناشتای افراد مبتلا به دیابت نوع 2

برای کنترل و پیشگیری از عوارض دیابت، پایش گلوکز خون و مراقبت های پرستاری ضروری می باشد. استفاده از روش های غیردارویی مانند ورزش، به علت هزینه سنگین و عوارض ناشی از داروهای شیمیایی، مورد اقبال بسیاری از افراد قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر ورزش تای چی و پیاده روی بر قند خون ناشتای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
در این طرح نیمه تجربی سه گروهی که در سال 1395 در تهران انجام شد، صد بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی به 3 گروه (تای چی، پیاده روی، کنترل) تقسیم شدند. پیاده روی و تای چی برای 30 دقیقه،3 روز در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. قند خون ناشتا یک روز قبل و یک روز بعد از مداخله کنترل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، تی زوجی، آنووا، شفه و کای دو در نسخه 16 نرم افزار SPSS در سطح معنی داری کم تر از 05/0 تحلیل شدند.
طبق آزمون تی زوجی، تفاوت میانگین قند خون قبل و بعد از مداخله در گروه تای چی همین طور در گروه پیاده روی معنی دار بود (05/0P<). اگرچه قند خون ناشتای بعد از مداخله بین دو گروه پیاده روی و کنترل کاهش بیشتری نسبت به دو گروه تای چی و کنترل داشت اما تفاوت میانگین قند خون ناشتای بعد از مداخله بین دو گروه تای چی و پیاده روی معنی دار نبود (571/0P=). تفاوت میانگین قند خون ناشتای بعد از مداخله بین دو گروه تای چی و کنترل (001/0P=) و بین دو گروه پیاده روی و کنترل معنی دار بود. (0001/0P<).
با توجه به نتایج پژوهش، انجام 8 هفته ورزش (تای چی، پیاده روی) بر کاهش سطح قند خون موثر است و لذا انجام هر دو این ورزش ها به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 توصیه می شود. بااین حال پیاده روی اثر بیشتری بر کاهش قند خون دارد.