بررسی خلاء قانونی خشونت خانگی علیه زنان در حقوق کیفری ایران

اعمال خشونت علیه تمامیت جسمانی و معنوی زن در کانون خانواده واقعیتی است که باید با پذیرش آن به راه های پیشگیری و درمان آن اندیشید. قانونگذار ایران به خشونت های فیزیکی و روانی بدون توجه به جنسیت بزه دیده و کانون اعمال خشونت، وصف کیفری بخشیده است و در موارد انگشت شماری، وضعیت بزه دیده زن را موجب تخفیف مجازات مرتکب یا معافیت از مجازات دانسته و گاه نیز به جرم انگاری اعمال خشونت صرفا نسبت به زن روی آورده است. در پژوهش حاضر؛ سعی بر آن شده تا خلاء های قانونی نسبت به حمایت از زنان بررسی شود تا در آینده از طریق مراجعه قانونی و همینطور سایر قوا این معضل در جهت بهبود شرایط رفع شود.
خشونت خانگی علیه زنان علاوه بر جنبه های حقوق و اخلاقی، عواقب جسمی و روانی و اجتماعی متعددی دارد که می تواند سلامت زنان، خانواده و جامعه را به خطر اندازد. هدف از بررسی خشونت خانگی علیه زنان، مروری بر نظریه ها میزان و شیوع و عوامل موثر بر آن است.
شیوع خشونت در جهان متفاوت است. در ایران شیوع خشونت خانگی طبق پژوهش ملی در 28 استان کشور به طور متوسط 66 درصد عنوان شده است. بر اساس مطالعات صورت گرفته در بعضی شهر ها شیوع آن بالا است. عوامل موثر بر خشونت زنان شامل: ویژگی های فردی و خانوادگی، محیط اجتماعی، قدرت مردان در بعد اقتصادی، میزان حمایت سازمان های پشتیبانی کننده از طن، نقش رسانه و حمایت قانونی می باشد.