آسیب شناسی و نارسایی های درس نامه های نقد ادبی

در این مقاله به بررسی و آسیب شناسی چهار منبع از در س نامه های نقد ادبی تالیف استادان شمیسا، امامی، تسلیمی و شایگان فر، پرداخته می شود. این درس نامه با وجود فواید فراوانی همچون ملموس کردن مباحث نظریه های ادبی و نیز نقد عملی بر پایه متون ادبی فارسی ، نارسایی ها و ایراداتی هم دارند که امید است این نواقص با نقد و بررسی، رفع شوند. عمده این نارسایی ها و آسیب ها عبارتند از: 1) عدم تمایز میان نقد ادبی و نظریه ادبی؛ 2) فهم دیگرگون برخی نظریه های ادبی؛ 3) بی ارتباطی بین مقدمات درس نامه ها و مباحث مربوط به نظریه های ادبی؛ 4) گنجاندن بوطیقای ادبی پست مدرنیسم در لوای نقد و نظریه ادبی؛ 5) تبیین و کاربست عملی غیر ضرور برخی نظریه ها؛ 6) تبیین غیر انتقادی برخی نظریه ها؛ 7) ارزیابی نادرست برخی نظریه ها؛ 8) بی توجهی به ادبیات معاصر به عنوان شاهد مثال تحلیلی برای نظریه های ادبی؛ 9) کم توجهی به ادبیات داستانی (به ویژه ادبیات داستانی معاصر) در مقایسه با شعر.