پرورش افکار

مرکز تجمع آرما نها » سازمان پرورش افکار که آینه تما منمای آمال حکومت رضاشاه و نظام بود، ایدیولوژی یکسا نسازی فرهنگی را م دنظر « و برآیند نهایی فعالیت فرهنگی داشت و لاجرم با نگاهی تمرکزگرا و اقتدارطلبانه به امور و شیونات اجتماعی م ینگریست، یعنی قایل به اعمال نظر ی کجانبه از بالا به پایین با زور و اجبار، ب یتوجه به‌نیازهای طبقات اجتماعی بود. درنتیجه این آینه پندار با آشوب زمانه تیره شد و در پی حمله متفقین به ایران و فروپاشی نظام رضاشاهی در 1320 فروریخت. در نیمه دوم سال 1321 کانون هدایت افکار که کارش منحصرا سخنرانی برای رجال دولتی بود و ظاهرا تا سال 1326 دوام داشت، تاسیس شد که البته موضوع سخن ما نیست.