تکامل ماگمایی- گرمابی سیال کانه دار در کانسار مس- طلای پورفیری دالی با استفاده از شیمی کانی های آمفیبول و پلاژیوکلاز

کانسار مس- طلای پورفیری دالی در غرب روستای راوه، شهرستان دلیجان و در بخش مرکزی کمربند ماگمایی ارومیه- دختر قرار دارد و ناشی از نفوذ توده هایی با ترکیب دیوریت و کوارتز دیوریت به سن میوسن در سنگ های آتشفشانی با ترکیب آندزیت تا آندزیت بازالت پورفیری الیگو- میوسن است. دگرسانی های پتاسیک، آرژیلیک، پروپلیتیک و به طور محلی فیلیک باعث افزایش شدت کانه زایی در بعضی مناطق شده اند. هدف از این پژوهش، بررسی ترکیب شیمیایی کانی های موثر بر کانه زایی و تکامل سیال کانه دار در ماگمای مولد و تاثیر آن در توان کانه زایی کانسار مورد نظر است. برای این منظور کانی های آمفیبول و پلاژیوکلاز در سنگ های کانه دار با استفاده از روش ریز پردازش الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند و داده های به دست آمده با بررسی میان بارهای سیال در رگه های دخیل در کانه زایی تلفیق شدند. نتایج حاصل از بررسی های ریز پردازش الکترونی1 نشان داد که آمفیبول های ماگمایی، از نوع کلسیک و در گستره منیزیو هورنبلند، ادنیت، منیزیو هستینگزیت و چرماکیت است. همچنین پلاژیوکلازها در گستره آندزین و لابرادوریت هستند. با توجه به دما– فشار سنجی، آمفیبول ها در فشار 5/3 تا 3/5 کیلوبار و دمای 818 تا 899 درجه سانتی گراد در محیطی با گریزندگی اکسیژن بالا و در شرایط اکسیدان شکل گرفته، این شرایط زمینه را برای حمل و انتقال مس و طلا فراهم می کند و بیانگر شرایط ماگمایی، ماگمای مادر پورفیری دالی است. نتایج به دست آمده از داده های ریز دماسنجی سیال درگیر مربوط به رگه های نابارور اولیه همراه با دگرسانی پتاسیک میزان دمای340-620 درجه سانتی گراد، شوری 35-75% درصد وزنی را نشان می دهد که با توجه به دمای آمفیبول ها این افت دما بیانگر تغییر از شرایط ماگمایی به گرمابی و آغاز فرآیندهای کانه زایی در این کانسار است.