گونه شناسی کارکردهای مراکز علمی و نهادهای مشاوره ای در عرصه خط مشی گذاری عمومی: الگویی جامع و تلفیقی

حساسیت ها و ملاحظات خاص در حوزه عمومی، تکیه بر ‏پشتوانه دانشی تصمیمات در این حوزه را دو چندان می سازد. اما تفاوت های بنیادین دو عرصه علمی با عرصه سیاسی و خط مشی گذاری، ‏انجام پژوهش های مرتبط و متناسب را از یک سو و انتقال دانش به فرآیندهای سیاسی و خط مشی گذاری را از سوی دیگر، همواره با ‏مشکلاتی روبرو می سازد که نیازمند شناخت و معماری دقیق فضای ارتباطی میان این دو عرصه و طراحی کارکردهای واسطه ای و مشاوره ای مفید میان ‏آنهاست. در نوشتار حاضر، ضمن بررسی مفاهیم و نهادهای واسطه ای مطرح در حوزه خط مشی گذاری و توجه به رابطه عرضه و ‏تقاضای دانش در فرآیندهای حاکمیتی، مفاهیم و کارکردهای متنوع و ممکنی که از نهادهای واسطه ای و مشاوره ای در این خصوص وجود دارد، مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، از ترکیب نوآورانه این طبقه بندی ها، یک گونه شناسی جامع و تلفیقی از کارکردهای مذکور بدست می آید که در پنج محور «تسهیل دسترسی به پژوهش»، «سازمان دهی و مناسب سازی پژوهش»، «ترویج گفتگو»، «شبکه سازی و دفاع از موضوع» ‏‏و «افزایش ظرفیت خط مشی»‏ خلاصه می شود.‏