اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز (Cuminum cyminum L.) در کشت مخلوط با باقلا (Vicia faba L.)

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی در ترکیب با کود شیمیایی بر عملکرد دانه و اسانس زیره سبز (.Cuminumcyminum L) در کشت مخلوط با باقلا (Vicia faba L.)، آزمایشی در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. فاکتور اول شامل الگوی کاشت در چهار سطح کشت خالص زیره سبز و سه الگوی کشت مخلوط جایگزینی باقلا و زیره سبز به صورت ردیفی (یک ردیف باقلا + یک ردیف زیره سبز)؛ و نواری شامل دو ردیف باقلا + دو ردیف زیره سبز و چهار ردیف باقلا + چهار ردیف زیره سبز بود. فاکتور دوم سه سطح کودی به صورت کاربرد 100 درصد کود شیمیایی (50 کیلوگرم کود اوره + 150 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار)، 50 درصد کود شیمیایی + کودهای زیستی (ازتو بارور + فسفات بارور 2 ) و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست در نظر گرفته شد. بیشترین تعداد برگ و اجزای عملکرد دانه زیره سبز در کشت مخلوط 1:1 مشاهده شد. کشت مخلوطردیفی با کاربرد 100% کود شیمیایی بیشترین عملکرد اسانس زیره (8/4 کیلوگرم در هکتار) را نسبت به سایر ترکیبات تیماری تولید کرد. ارزیابی شاخص های کشت مخلوط نیز نشان داد که کشت مخلوط ردیفی در همه سطوح کودی بیشترین مجموع ارزش نسبی(9/1) و نسبت برابری زمین استاندارد (3/1-4/1) را داشت.