بررسی چگونگی مدلسازی ناحیه چشمه اتصال در قابهای فولادی گیردار با ورق انتهایی

یکی از مسائلی که مهندسین سازه در طراحی سازه های فولادی بوسیله نرم افزار های تجاری از قبیل SAP یا ETABS با آن مواجهند، نحوه در نظر گرفتن اثرات ناحیه همپوشانی المانها (طول ناحیه صلب انتهایی) در چشمه اتصال است. در این نرم افزارها امکان در نظر گرفتن این ناحیه بصورت کاملا صلب یا نیمه صلب وجود دارد، در حالی که اتخاذ هر یک از این گزینه ها منجر به تفاوت قابل ملاحظه ای در نتایج و محاسبات خواهد شد. در این تحقیق با معرفی دو مدل تحلیلی متعارف در مدلسازی چشمه اتصال و تمرکز روی اتصال با ورق انتهایی، به بررسی دقیقتر تاثیر میزان طول ناحیه صلب انتهایی در نتایج مدلسازی قابهای فولادی پرداخته شده است. برای این منظور نتایج بدست آمده از تحلیل به روش مرسوم با نتایج بدست آمده از تحلیل دقیقتر بر اساس روش پیشنهادی آیین نامه یوروکد مقایسه شده اند. در نهایت پیشنهاداتی برای در نظر گرفتن میزان صلبیت ناحیه انتهایی المانها به منظور دستیابی به نتایج دقیقتر سختی و مقاومت قاب فولادی ارائه گردیده است.