رژیم غذایی پلنگ ایرانی (Panthera pardus saxicolor) در پارک ملی تندوره طی فصول تابستان و پاییز

پلنگ دارای یکی از گسترده ترین پراکنش ها در بین گربه سانان بزرگ است. پلنگ ایرانی یکی از زیرگونه های این گونه ارزشمند است که در فهرست سرخ سازمان در محدوده خطر انقراض قرارگرفته است. دلایل اصلی کاهش جمعیت این زیرگونه، تخریب زیستگاه، کاهش شدید طعمه ها به دلیل شکارشان توسط انسان و کشته شدن خود گونه توسط انسان به دلایل مختلف است. هدف از انجام این مطالعه بررسی ترکیب رژیم غذایی پلنگ ایرانی در منطقه پارک ملی تندوره است. برای تعیین رژیم غذایی این گونه، 51 نمونه سرگین در دو فصل تابستان و پاییز از پارک ملی تندوره جمع آوری شد. شش گونه وحشی و دو گونه اهلی در رژیم غذایی شناسایی و همچنین یک گونه پرنده یافت شده که البته قابل شناسایی نبود. پایکا بیشترین فراوانی در بین طعمه های خورده شده داشت (25.8%) و پس ازآن قوچ و میش (22.6%) دارای بیشترین فراوانی بود. گوسفند (3.2%) و سگ اهلی (3.2%) و پرنده (1.6%) هم کمترین سهم را در بین طعمه های شکارشده توسط پلنگ را داشته اند.