مبانی رفاه مطلوب در اقتصاد مقاومتی از منظر قرآن کری

ر نگرش الهی به زندگی انسان، تامین نیازهای معیشتی در راستای تکامل معنوی افراد قراردارد، نیازهای مصرفی تنها در چارچوب کالاهای حلال و پاک، همراه با قناعت و به دور از اسراف و اتراف برآورده می شوند، ایجاد رفاه مطلوب؛ با کار وتلاش وتاکید بر روش هایی مانند زکات و انفاق، افزون بر نقش اقتصادی که در رفع نیاز فقیران ایفا می کنند، از برترین انواع عبادت های خداوند محسوب می شوند. تامین نیازهای معیشتی افراد در الگوی اسلامی، تنها هدفی مقطعی در راستای رفع معضلات، بلکه برخاسته از اعتقاد راسخ اسلامی به «کرامت و ارزش والای انسان و آزادی همراه با مسئولیت در برابر خداوند» است. قرآن با رساترین و شیواترین بیان مالکیت را در کنار کرامت سیاست و قدرت قرار داده و فقر و ناداری را زمینه ساز بردگی و سرافکندگی و ناتوانی دانسته و در قالب مثالی این موضوع را بیان کرده و می فرماید: خدا مثلی میزند: بنده ای است زرخرید که هیچ کاری از او برنم یآید. آیا او با کسی که به وی از جانب خود نیکو داده ایم، و او از آن در نهان و آشکار انفاق می کند یکسان است؟ سپاس خدای راست. نه، روزی بلکه بیشترشان نمی دانند.» در این مقاله به مبانی اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی رفاه مطلوب پرداخته و ویژگی هایی مترفان و مصادیق اتراف در قرآن را ذکر و فرجام کار مترفان را تبیین و ارتباط این مبانی را با تحقق اقتصاد مقاومتی بررسی نموده ایم.