بررسی میزان شیوع ابتلا به اختلال روان پزشکی در مرتکبین به قتل ارجاع شده به کمیسیون روان پزشکی پزشکی قانونی خراسان رضوی از سال 1392 تا 1393

این مطالعه با هدف تعیین شیوع ابتلا به اختلال روان پزشکی در مرتکبین به قتل ارجاع شده به کمیسیون روان پزشکی پزشکی قانونی خراسان رضوی از سال 1392 تا 1393 می باشد.
روش تحقیق در این پژوهش از نوع گذشته نگر- توصیفی می باشد. جامعه آماری این تحقیق پرونده های مربوط به مرتکبین قتل ارجاعی به پزشکی قانونی خراسان رضوی از فروردین 1392 تا پایان اسفند 1393 می باشد، که با بررسی این پرونده ها و نتایج کمیسیون های روان پزشکی مربوطه، چک لیستی طراحی شده است که توسط آن اطلاعات کمی و کیفی استخراج و ثبت شد و در پایان یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در مطالعه حاضر از مجموع 90 پرونده مورد بررسی، 44 مورد (49/4 درصد معتبر) مربوط به سال 92 و 45 مورد (50/6 درصد معتبر) مربوط به سال 93 می باشد.
55/2 درصد قاتلین سابقه اعتیاد و یا تداوم مصرف آن را داشتند. در این میان 17/2 درصد سابقه بیماری روانی که توسط پزشک تشخیص گذاری شده بود داشتند. 31/8 درصد سابقه مصرف داروی اعصاب و روان، 17 درصد سابقه بستری در بیمارستان روان پزشکی، 70/1 درصد سابقه خودزنی و 28/7 درصد سابقه اقدام به خودکشی را ذکر نمودند. مجموعا 36/7 درصد واجد نوعی اختلال روانی بودند و 12/8 درصد مسئول اعمال خود شناخته نشدند.
طبق آمار به دست آمده این پژوهش 61/7 درصد قاتلین اختلال عمده روان پزشکی نداشتند اما این به معنی برخورداری این افراد از سلامت روانی نمی باشد و حداقل این افراد در حوزه مهارت های ارتباطی و حل مسئله، کنترل خشم و قضاوت کلی دارای نقص بودند و این موضوع به نیاز جامعه برای برنامه ریزی جهت ارتقاء سطح سلامت روانی افراد، آموزش مهارت های زندگی (کنترل استرس، کنترل خشم و...) و پیش گیری از جرم های همراه با خشونت مانند قتل اشاره دارد.