مخاطب آری، مخاطب نه/ من یک گوزن بودم

امروز مخاطب شناسی و توجه به آن، در ادبیات داستانی کودک و نوجوان نزد برخی از نویسندگان، منتقدان و صاحب نظران این گروه کم رنگ شده است. آن ها بنا به استنادهایی چون فضاهای مجازی مختلف و قابل دسترس برای کودک و نوجوان، توجه به مخاطب را امری کهنه و قدیمی می دانند که سبب می شود وسعت دیدگاه مخاطب را محدود، و آن ها را از مطالعه دور کند. این نظر درمقابل نظر توجه به مخاطب نزد صاحب نظرانی دیگر قرار می گیرد مبنی بر این که مخاطب در ادبیات داستانی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و درواقع یکی از مهم ترین نقاط افتراق ادبیات داستانی کودک و نوجوان و البته بزرگ سال عنصر مخاطب است و توجه به این عنصر مهم باعث می شود انتخاب بسیاری از عناصر داستان و رمان براساس آن شکل گیرد. نگارنده سعی دارد با استناد به نظرات این دو گروه، من یک گوزن بودم را موردبررسی قرار دهد و به نظری هرچند کوتاه غیر از این دو گروه توجه داشته باشد. مواردی دیگری چون نماد گوزن در فرهنگ های مختلف و ساختار داستانی اثر نیز ازجمله اموری هستند که به آن اشاره شده است.