مطالعه اثر نانوکپسولاسیون عصاره چای سبز بر زنده مانی لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنی سیمبیوتیک

علیرغم فواید بسیار ترکیبات طبیعی از جمله عصاره چای سبز، استفاده از آن ها در تولید مواد غذایی و دارویی کاربرد محدودی دارد. امروزه کپسولاسیون ترکیبات طبیعی در نانولیپوزوم ها به عنوان یک روش مناسب و کارامد جهت محافظت این مواد طی فرایند تولید و نگهداری، مورد استفاده قرار می گیرد.
در این مطالعه، خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانولیپوزوم های عصاره چای سبز و فعالیت پری بیوتیکی آن بر روی دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیسدر محیط کشت و بستنی بررسی شد.
ابتدا عصاره آبی چای سبز به روش فیلم نازک کپسوله شده و توسط امواج مافوق صوت به اندازه های نانو در آمدند. به منظور بررسی خواص پری بیوتیکی نانولیپوزوم های عصاره چای سبز، 1 % از این عصاره در حضور دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به محیط کشت و بستنی اضافه شدند.
میانگین قطر نانولیپوزوم های بدست آمده، حدود nm 9/1 ±7/44 با شاخص پراکندگی 014/0 ± 203/0، و میزان محصور سازی عصاره چای سبز نانولیپوزومی تحت شرایط بهینه 97% بود. علاوه بر این، افزودن 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی در محیط کشت، رشد لاکتوباسیلوس کازئی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس را به طور معنی داری افزایش داد. در بین گروه های مورد مطالعه، کمترین کاهش در میانگین لگاریتم تعداد لاکتوباسیلوس کازئی در طول مدت زمان نگهداری در بستنی های حاوی 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 59/1 و بیشترین کاهش در بستنی های گروه کنترل برابر با log 16/4 مشاهده شده است. همچنین کمترین اختلاف در میانگین لگاریتم تعداد بیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنی های حاوی 1% عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 84/0 و بیشترین اختلاف در بستنی های گروه کنترل برابر با log 4/4 بدست آمده است.
نتیجه گیری نهایی: نانو کپسولاسیون عصاره چای سبز اثر معنی داری در رشد و زنده مانی پروبیوتیک ها در محیط کشت و بستنی دارد و می توان از این روش به منظور افزایش بقای پروبیوتیک ها طی فرایند تولید و نگهداری مواد غذایی استفاده کرد.