آسیب شناسی بافتی به عنوان شاخص زیستی در ارزیابی کیفیت آب مزارع پرورش ماهیان قزل آلای رنگین کمان در امتداد چشمه برم لردگان

هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات آسیب شناسی بافتی آبشش ها، کبد، طحال، کلیه و روده ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی در چهار ایستگاه مختلف در امتداد چشمه برم لردگان است. در این مطالعه 15 ماهی از هر ایستگاه صید و پس از کالبد شکافی از بافت آبشش، کبد، طحال، کلیه و روده ماهی ها نمونه برداری انجام شد و بعد از تهیه مقاطع بافتی با رنگ هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. بافت ها با بزرگنمایی X400 مورد بررسی قرار گرفتند. بهم چسبیدگی ، هیپرپلازی آبششی، پوسته پوسته شدن و نکروز اپیتلیوم آبششی، هیپرتروفی و تورم لاملاهای آبششی، هیپرتروفی و دژنرسانس چربی در هپاتوسیت ها، دژنره شدن گلومرولی و مجرای جمع آوری ادرار، افزایش فضای لومن، تحلیل رفتن گلومرولی؛ افزایش مراکز ملانوماکروفاژی و بهم ریختن آرایش سلول های الیپسوئیدی طحال، نکروز سلول های مخاطی، پوسته پوسته شدن اپیتیلیوم لایه مخاطی روده از مهمترین آسیب های بافت شناسی است که کم و بیش در کمتر از 20 درصد از ماهیان صید شده از ایستگاه چهارم و معدودی از ماهیان ایستگاه سوم مشاهده شد. نتیجه این مطالعه بافت شناسی نشان داد که این تغییرات ممکن است ناشی از افزایش سطح مواد شیمیایی در مزارع پایین دستی باشد. لذا این تغییرات آسیب شناسی بافتی را می توان به عنوان شاخص زیستی مناسبی جهت پایش کیفیت آب در نظر گرفت.