مومنتوم «زمان بندی بالاترین قیمت 52 هفته»: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سودآوری استراتژی مومنتوم نوین مبتنی بر زمان وقوع بالاترین قیمت 52 هفته یعنی«زمان بندی بالاترین قیمت52 هفته» و مقایسه آن با استراتژی شناخته شده«بالاترین قیمت52 هفته» است. بدین منظور نمونه ای متشکل از سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای فروردین سال 1381 تا پایان اسفند 1393 مورد بررسی قرار می گیرد. برای آزمون استراتژی های مذکور از دو رویکرد«تحلیل پرتفوی» و«مدل فاما-مک بث (1973)» استفاده می گردد. نتایج حاصله موید سودآوری استراتژی«زمان بندی بالاترین قیمت52 هفته» می باشد، حال آنکه پرتفوی برنده مبتنی بر استراتژی«بالاترین قیمت 52 هفته» در مقایسه با همتای بازنده خود در استراتژی یادشده،نتوانست بازده بالاتری کسب نماید و لذا سودآوری استراتژی مذکور تایید نمی گردد. یافته های حاصله دال بر آن است که«زمان بندی بالاترین قیمت52 هفته» قادر است تغییرات بازده مقطعی را پیش بینی نماید اما این نکته در خصوص«بالاترین قیمت52هفته» صدق نمی کند. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد اثر متقابل دو استراتژی فوق، توان پیش بینی بازده سهم را بهبود می بخشد.