«موقعیت پذیری مجازی داستانی/حقیقی»: نگرشی نوین به خوانش ابعاد گفتمانی خود؛ بررسی رمان مردی در تاریکی اثر پال آستر

در تحقیق پیش رو، مفهوم بدیعی با عنوان موقعیت پذیری مجازی داستانی/حقیقی (VFP) در رابطه گفتمانی مولف و قهرمان در تحلیل روایت های ادبی معرفی شده است. VFP ریشه در «تئوری خود گفتمانی» هرمنز در مطالعات روان شناسی و دیدگاه گفتمانی رابطه مولف و قهرمان در مطالعات زیبایی شناختی باختین دارد. VFP به ارزیابی روایت های خود از دیدگاه روان شناختی و ادبی می پردازد و امکان کنش گفت و گویی موقعیت های شخصیتی قهرمان به عنوان من هنرمند/داستانسرا و من قهرمان داستان را بین دیگر موقعیت های درونی و بیرونی او بررسی می کند. این جستار، تحلیلی از رمان مردی در تاریکی (2008) اثر پال آستر را با این روش ارائه می دهد. این بررسی نشان می دهد که موقعیت های مشابه در دنیای واقعی مولف و دنیای داستانی قهرمان به صورت گفتمانی در ارتباط تنگاتنگ بوده و سرانجام تحت تاثیر این روند پویای موقعیت پذیری، خود پسا مدرن در جایگاه من هنرمند تا حدود زیادی خصوصیات شخص گفتمانی را به معرض بروز می گذارد و با رها کردن گذشته و پذیرش وضعیت کنونی و ایجاد دیدگاه های مثبت برای آینده به موقعیت بحرانی و کشمکش درونی خود به صورت کاملا نوینی پاسخ دهد.