بررسی تاثیر آموزش برنامه پیشگیری از قلدری بر سازگاری، همدلی و قلدری دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش برنامه پیشگیری از قلدری بر سازگاری، همدلی و قلدری دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر اهواز بود.
روش این پژوهش آزمایشی و از طرح گروه گواه با پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری بوده است. برای انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای استفاده گردید و بر اساس تکمیل پرسشنامه ایلی نویز و نظرسنجی از دبیران، 40 نفر از دانش آموزان قلدر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. دانش آموزان هر دو گروه به سیاهه سازگاری برای دانش آموزان مدارس، مقیاس همدلی پایه و پرسشنامه تجدیدنظر شده قلدر/ قربانی اولویس، پاسخ دادند. برنامه پیشگیری از قلدری برای گروه آزمایشی در 15 جلسه 90 دقیقه ای به صورت دوبار در هفته، آموزش داده شد. سپس در مرحله پس آزمون و پیگیری، هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که آموزش برنامه پیشگیری از قلدری باعث کاهش قلدری در گروه آزمایشی در مراحل پس آزمون و پی گیری شد. همچنین، میزان سازگاری و همدلی در گروه آزمایشی در مراحل پس آزمون و پی گیری افزایش یافت.
کاربرد برنامه پیشگیری از قلدری می تواند مشکلات مربوط به رفتارهای قلدری را در مدارس کاهش دهد.