نقش مولفه های سرمایه روانشناختی (امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) و جهت گیری اهداف پیشرفت در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان

پژوهش حاضر پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر پایه مولفه های سرمایه روانشناختی (امید، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) و جهت گیری اهداف پیشرفت بود.
روش پژوهش به شیوه همبستگی و با هدف پیش بینی بود. به همین منظور از بین دانشجویان (کارشناسی و کارشناسی ارشد) دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول در سال تحصیلی 94-95 تعداد 375 نفر (175 زن و 250 مرد) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس اهمال کاری (لی، 1986)؛ پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و برای چهار مولفه های سرمایه روان شناختی از مقیاس امیدواری گرایشی بزرگسالان، آزمون تجدید نظر شده جهت گیری زندگی، مقیاس تاب آوری و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که اهمال کاری تحصیلی با چهار مولفه سرمایه روان شناختی و جهت گیری اهداف تسلط-گرایش رابطه منفی و معنی دار و با جهت گیری اهداف عملکرد-گرایش و عملکرد-اجتناب و تسلط-اجتناب رابطه مثبت و معنی دار داشته (05/0>P)، و از بین متغیرهای پژوهش، مولفه خودکارآمدی، هدف عملکرد-گرایش، تسلط-گرایش، عملکرد- اجتناب و مولفه امیدواری 33 درصد از واریانس اهمال کاری تحصیلی را تبیین کردند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که مولفه های سرمایه روان شناختی و جهت گیری اهداف پیشرفت از متغیرهای مهم و مرتبط با اهمال کاری تحصیلی دانشجویان هستند.