بررسی ارتباط فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 و چند شکلی های ناحیه پروموتری ژن آنزیم (108-، 126-) در دیابت نوع دو

پارااکساناز 1 (PON1) گلیکوپروتئینی است که در کبد ساخته شده و به سیستم گردش خون وارد می شود. در میان افراد یک جمعیت فعالیت PON1 به طور وسیعی متفاوت است. بیشتر این اختلافات، توسط پلی مورفیسم های ناحیه کدینگ (ناحیه کدکننده) Q192R و ناحیه تنظیمی (راه انداز) T-108C توجیه می شود. Q192R به طور وسیعی مطالعه شده است. برخی مطالعات (نه همه) نشان داده اند که فعالیت PON1 در دیابت نوع دو کاهش می یابد. ما در این مطالعه به بررسی فعالیت آنزیم PON1 سرم و رابطه آن با پلی مورفیسم های پرموتری C/T -108 و C/G -126 در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی پرداختیم.
در مطالعه مقطعی حاضر، فعالیت آنزیم پارااکساناز 1 به روش اسپکتروفتومتری و نوع و فراوانی پلی مورفیسم های 126- و 108- آنزیم، به روش HRM (High resolution melt)- Real time PCR در 96 بیمار دیابت نوع دو و 104 فرد غیردیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.
فعالیت آنزیم PON1 در دو گروه، از لحاظ آماری تفاوت مهمی نداشت (0/671=P)؛ همچنین اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 108- در دو گروه یافت نشد (0/277=P). لیکن اختلاف مهمی در نوع و فراوانی پلی مورفیسم 126- در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی وجود داشت (0/000P=).
نتایج نشان دادند که فعالیت PON1 بین افراد دیابتی وغیردیابتی تفاوتی ندارد. از آنجا که توزیع پلی مورفیسم 108- در دو گروه یکسان بود، شاید بتوان آن را، علت یکسان بودن فعالیت آنزیم در دو گروه دانست. لیکن علی رغم یکسان بودن فعالیت آنزیم، توزیع پلی مورفیسم 126- بین افراد دیابتی وغیردیابتی به طور مهمی متفاوت بود، بنابراین شاید بتوان آن را به استعداد ژنتیکی دیابت نوع دو مربوط دانست.