خصوصیات ژنتیکی صفات رشد و تولید تخم مرغ در مرغان بومی استان خراسان رضوی به روش بیزی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی خصوصیات ژنتیکی صفات رشد و تولید تخم مرغ شامل وراثت پذیری و همبستگی های ژنتیکی و فنوتیپی مرغان بومی استان خراسان رضوی بود. برای این منظور از اطلاعات جمع آوری شده مربوط به حدود 18000 مرغ طی سالهای 1389 تا 1391 استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی صفات مورد بررسی با استفاده از روش آماری بیزی مبتنی بر نمونه گیری گیبس با نرم افزار GIBBS3F90 تخمین زده شد. وراثت پذیری و همبستگی های ژنتیکی و فنوتیپی بین صفات با استفاده از مدل حیوانی تک و دو صفتی برآورد گردید. وراثت پذیری صفات وزن بدن در سنین 8 و 12 هفتگی، سن و وزن بلوغ جنسی، تعداد و وزن تخم مرغ به ترتیب 37/0، 40/0، 30/0، 31/0، 46/0 و 11/0 برآورد شد. متوسط به بالا بودن توارث پذیری های تخمین زده شده برای صفات مورد مطالعه بیانگر سهم قابل توجه ژن ها در واریانس فنوتیپی و موثر بودن انتخاب در بهبود ژنتیکی این صفات است. همبستگی ژنتیکی وزن بدن در سنین 8 و 12 هفتگی و وزن بلوغ جنسی با سن بلوغ جنسی مثبت بود. بنابراین انتخاب برای افزایش رشد در سنین مختلف، به شکل نامطلوبی باعث افزایش سن بلوغ جنسی نیز می شود. با توجه به دو منظوره بودن مرغان بومی، توجه به عملکرد رشد در کنار تخم گذاری حائز اهمیت است. بنابراین، با توجه به همبستگی ژنتیکی نامطلوب صفات رشد با سن بلوغ جنسی، انتخاب هم زمان مرغان بومی برای افزایش وزن بدن و کاهش سن بلوغ جنسی با قرار دادن این صفات در شاخص انتخاب، برای بهبود صفات اقتصادی مرغ های بومی خراسان رضوی ضروری به نظر می رسد.