مضامین پایداری در شعر عبدالکریم کرمی

شعر پایداری در سرزمین فلسطین به رشد کمی و کیفی خوبی رسیده است؛ چرا که این نوع شعر در نفوذ میان توده ها و به هیجان درآوردن آنان و نیز سهولت انتشار آن، دارای قدرت زیادی است و در اکثر جنبش های سیاسی در سرزمین فلسطین، خون تازه ای را در شریان مبارزان فلسطینی جاری ساخته است. عبدالکریم کرمی (1909 م) یکی از پایه گذاران شعر پایداری در سرزمین های اشغالی است و مضامین و موضوعات شعری او در شعر دیگر شاعران مقاومت فلسطینی نمود و بروز یافته و بخش زیادی از اشعارش به بر افروخته نگه داشتن شعله های قیام و ایستادگی در برابر دشمنان سرزمین فلسطین، اختصاص یافته است. در این مقاله تلاش شده است تا با روشی اسنادی و کتابخانه ای شعرهای مقاومت این شاعر نقد و بررسی شود. بیان رنج و مظلومیت مردم فلسطین، ستایش مبارزان فلسطینی و دعوت به مبارزه فراگیر، استعمارستیزی، لزوم بازگشت آوارگان، مرثیه شهیدان، توجه به هویت ملی فلسطینیان، صبر و پایداری، امید به آزادی و آینده ای روشن، تقدس زمین، اعتراض به مزدوران، گرایش به مدینه و آمیزش عشق معشوقه با وطن، از اصلی ترین مضامین و دغدغه های شعر پایداری عبدالکریم کرمی محسوب می شوند. شعر پایداری عبدالکریم کرمی، واکنشی در برابر عوامل تهدید کننده با محوریت دفاع از هویت سرزمین فلسطین است.