الگوی بومی آسیب پذیری روانی-اجتماعی افسردگی مزمن: یک نظریه زمینه ای

هدف این پژوهش تدوین الگوی آسیب پذیری روانی-اجتماعی افسردگی مزمن بود. روش نظریه زمینه ای به منظور تدوین نظریه پیرامون شرایط علی، راهبرها و پیامدها در افسردگی مزمن استفاده شد و نمونه ای (12 نفر) در گروه سنی 25 الی 60 سال، شامل مبتلایان به افسردگی مزمن مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره و روان درمانی در شهر اصفهان به صورت هدفمند انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل؛ مصاحبه ساختاریافته مبتنی بر ملاک های DSM5، مصاحبه باز و نیمه ساختارمند و مقیاس 24 آیتمی همیلتون برای افسردگی (HRSD24) بود. کدگذاری با کمک نرم افزار NVIVO انجام شد. نتایج نشان داد مزمن بودن اختلالات افسردگی درنتیجه شرایط شکست در نمایش قبلی و دوره های متعدد سابقه افسردگی و نیز احساس ناتوانی حاصل از مشکلات جسمانی و دردهای مزمن، در بستری از وجود مشکل در شرایط اجتماعی/خانوادگی و مالی/شغلی/تحصیلی، حاصل گردیده و وجود اختلال افسردگی نیز محصولی از عوامل شناختی و رفتاری است که این عوامل با ویژگی های خلقی و تنظیم هیجانی فرد در تعامل اند. با توجه به آنکه اغلب فرآیندهای روان درمانی تاکنون تاکیدی شناختی/رفتاری داشته اند، بنابر نظریه زمینه ای حاصل؛ در شرایط مزمن بودن اختلال، بهتر است اولویت درمان، متوجه مقوله های تداوم بخش؛ مشکلات درمانی و جسمانی و زمینه های خانوادگی/اجتماعی و شغلی/ تحصیلی/ مالی گردد.