بررسی تاثیر یک دوره تمرین ورزشی پیلاتس بر سطح سرمی گرلین و شاخص های مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن

گرلین یک نوروپپتید گوارشی است که نقش مهمی در اشتها و تنظیم وزن بدن ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر 12 هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی گرلین و شاخص مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن انجام گرفته است.
در این مطالعه نیمه تجربی 28 زن دارای اضافه وزن (میانگین BMI 1/1 2/27 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین پیلاتس (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت دوازده هفته (3 جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا درآمد. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، 48 ساعت قبل و پس از تمرینات گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته جهت بررسی اختلاف درون گروهی متغیرها و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی اختلاف بین گروه های تحقیق استفاده گردید.
نتایج تحقیق کاهش معناداری در غلظت گلوکز سرمی (003/0=p)، انسولین (02/0=p) و شاخص مقاومت به انسولین (007/0=p) و همچنین کاهش غلظت سرمی گرلین (03/0=p) را در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (P≤0/05)؛ اما ارتباط معناداری بین سطوح گرلین سرمی و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده نشد (P≥0/05).
این یافته نشان می دهد که 12 هفته برنامه تمرینی پیلاتس می تواند با کاهش معنادار وزن در افراد دارای اضافه وزن باعث کاهش گرلین سرمی و همچنین کاهش شاخص مقاومت به انسولین شود.